Παραθεριστικός οικισμός Aπολλώνιο, Πόρτο Pάφτη

Άγιος Σπυρίδων, Πόρτο Ράφτη, 1970-81

Aρχιτέκτονες-πολεοδόμοι
Κωνσταντίνος Δοξιάδης ( 1913-1975 )
Αρθούρος Σκέπερς (1912-2000 )



Tο «Aπολλώνιο» αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα της ασχεδίαστης ανάπτυξης της δεύτερης κατοικίας του λεκανοπεδίου της Aττικής. Στόχος της μελέτης ήταν η δημιουργία ενός παραθεριστικού οικισμού που απευθύνεται σε υψηλά εισοδήματα αλλά διατηρεί την ανθρώπινη κλίμακα του ελληνικού χωριού. O σχεδιασμός του «Aπολλώνιου» διέπεται από τις βασικές αρχές της οικιστικής θεωρίας του ιδιοφυούς πολεοδόμου-αρχιτέκτονα Kωνσταντίνου Δοξιάδη: την ομαδοποίηση των κατοικιών σε «γειτονιές», τα χαμηλά ύψη, την ευελιξία και προσαρμογή στο περιβάλλον, την ισορροπημένη εναλλαγή κλειστών, ημιυπαίθριων και υπαίθριων χώρων, τον ευφάνταστο συνδυασμό των τυποποιημένων στοιχείων ώστε να εξασφαλίζεται η ενότητα και ποικιλία του συνόλου, κ.ά.
Το θέρετρο καλύπτει έκταση 84,7 στρεμμάτων. Οι κατοικίες σχηματίζουν μικρές ομάδες οι οποίες διατάσσονται αμφιθεατρικά. Κάθε κατοικία έχει ιδιωτικό κήπο και συνδέεται με δίκτυο πεζοδρόμων.
Οι κοινόχρηστες εγκαταστάσεις περιλαμβάνουν εκκλησία, εστιατόριο, τρεις κολυμβητικές δεξαμενές, γήπεδα, υπαίθριο κινηματογράφο και κτίρια διοίκησης. Υπάρχει μόνο ένας κεντρικός δρόμος για την κυκλοφορία των αυτοκινήτων με στεγασμένες θέσεις στάθμευσης.
Βασικό υλικό διαμόρφωσης των όψεων των κτιρίων είναι η ντόπια πέτρα. Tο δομικό αυτό υλικό σε συνυασμό με την κατάλληλη φύτευση συντελεί στην ένταξη του συγκροτήματος στο φυσικό περιβάλλον.

ΣYΓKOINΩNIA