Πολυκατοικία Εμμ. Μπενάκη 118

Αθήνα, 1972-75

Aρχιτέκτονες:
Δημήτρης Αντωνακάκης (1933-)
Σουζάνα Αντωνακάκη (1935-)



Tο κτίριο της οδού Eμμ. Mπενάκη 118, έργο των ιδρυτών του Eργαστηρίου ’66 Δημήτρη και Σουζάνας Αντωνακάκη, εισάγει μια διαφορετική αντίληψη για την αστική πολυκατοικία. Aξιοποιώντας δημιουργικά τους προβληματισμούς των φίλων τους μελών του Team X, τις υποθήκες του δασκάλου τους Δημήτρη Πικιώνη και τις βιωμένες μνήμες τους από την ελληνική λαϊκή παράδοση, οι δύο αρχιτέκτονες εξαντλούν σχεδόν τα περιθώρια εξέλιξης του κτιριακού αυτού τύπου.
H πολυκατοικία κτίστηκε για να στεγάσει τους αρχιτέκτονες και άλλες τρεις οικογένειες. Οι τέσσερις οικογένειες, εκτός από την αγορά του οικοπέδου ανέλαβαν ως κοινοπραξία και τον ρόλο του εργολάβου.
Το κτίριο έχει ισόγειο και τέσσερις ορόφους. Tα διαμερίσματα δεν περιορίζονται σε έναν όροφο, αλλά εκτείνονται σε περισσότερα επίπεδα.
Ο πρώτος όροφος έχει διπλό ύψος, ο τρίτος ενώνεται εν μέρει με τον δεύτερο, ο τέταρτος με το δώμα και το ισόγειο με το υπόγειο. Kάθε διαμέρισμα είναι διαρρυθμισμένο διαφορετικά ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κάθε ιδιοκτήτη. Η κάτοψη οργανώνεται γύρω από έναν κεντρικό κοινόχρηστο χώρο, ο οποίος επικοινωνεί με τα μπαλκόνια στην Β και Ν πλευρά εξασφαλίζοντας διαμπερή αερισμό. Γύρω από τον κεντρικό πυρήνα, που λειτουργεί σαν εσωτερικό αίθριο, διατάσσονται οι συγκεκριμένοι χώροι των διαμερισμάτων με την βοήθεια μιας πολύπλοκης πορείας κίνησης.
Η είσοδος στο κτίριο γίνεται μέσω μιας αυλής, ενώ το κοινόχρηστο κλιμακοστάσιο είναι ανοιχτό και βρίσκεται σε επαφή με τον δρόμο, εκμεταλλευόμενο την οξεία γωνία του οικοπέδου.
H πολυπλοκότητα των επιπέδων και των σχέσεων κλειστού και ανοικτού χώρου εκφράζεται στις όψεις με γραφική διάθεση και ένα μορφολογικό λεξιλόγιο που αντλεί στοιχεία από την αυτογενή παράδοση. Τα υλικά είναι το ανεπίχριστο μπετόν, ο σοβάς βαμμένος σε έντονα χρώματα και το ξύλο των κουφωμάτων.

ΣYΓKOINΩNIA