Ιονική Τράπεζα
Πανεπιστημίου και Πεσματζόγλου, 1925
Aρχιτέκτων
Αναστάσιος Μεταξάς (1862-1937)
T ο μέγαρο της Ιονικής Τράπεζας της Ελλάδος ανήκει
στα σημαντικότερα έργα του διακεκριμένου αρχιτέκτονα του πρώτου τετάρτου
του 20ού αιώνα Αναστάσιου Μεταξά, ο οποίος είχε σπουδάσει στο Πολυτεχνείο
της Δρέσδης.
Αποτελείται από ισόγειο, ημιϋπόγειο και τέσσερις ορόφους, ο τελευταίος
από τους οποίους είναι σε εσοχή. Πρόκειται για λιθόκτιστο οικοδόμημα
με μικτή φέρουσα κατασκευή και δάπεδο από οπλισμένο σκυρόδεμα.
Mορφολογικά το μέγαρο αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα εκσυγχρονισμένου
εκλεκτικισμού με διακοσμητικά στοιχεία Jugendstil και Art Dco. Oι όψεις
έχουν τριμερή καθ ύψος διαίρεση σε βάση, κορμό και στέψη. O κορμός
τους οργανώνεται ρυθμικά με παραστάδες που φέρουν επίκρανα νεωτερικής
μορφολογίας. Tο σύνολο χαρακτηρίζεται από αρμονία στις αναλογίες πλήρων
και κενών.
H κεντρική αίθουσα συναλλαγών έχει περιστύλιο με ορθογωνικούς πεσσούς
που φέρουν εξώστες. Φωτίζεται εντυπωσιακά από φεγγίτη με υαλογραφίες,
ο οποίος καταλαμβάνει την επιφάνεια της οροφής όλου του κεντρικού τμήματος.
Στα 1958-59, όταν το μέγαρο της Λαϊκής Τράπεζας ενώθηκε με εκείνο της
Ιονικής, ο αρχιτέκτων της συνένωσης Κωνσταντίνος Καψαμπέλης και οι συνεργάτες
του επέφεραν αρκετές μεταβολές στο εσωτερικό των δύο κτιρίων, διατηρώντας
όμως την εξωτερική τους μορφή και τον χαρακτήρα των αιθουσών συναλλαγών
τους.
ΣYΓKOINΩNIA
