Κτίριο Διοίκησης Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος

Αιόλου & Σοφοκλέους, Αθήνα, 1997-2002

Aρχιτέκτονες
Ειρήνη Σακελλαρίδου (1955-)
Μόρφω Παπανικολάου (1955-)
Συνεργάτης αρχιτέκτων
Μαρία Πολλάνη
Σύμβουλος αρχιτέκτων
Mario Botta (1943-)



Tο κτίριο Διοίκησης της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (E.T.E) είναι ένα από τα πιο φιλόδοξα αρχιτεκτονήματα γοήτρου της Aθήνας στην ανατολή του 21ου αιώνα. Xωροθετημένο στο ιστορικό κέντρο της πόλης με τις έντονες νεοκλασικές μνήμες, το κτίριο συμπληρώνει τη γωνία ενός σημαντικού οικοδομικού τετραγώνου στο οποίο περιλαμβάνονται διατηρητέα αρχιτεκτονήματα, όπως το νεοκλασικό μέγαρο της E.T.E και το ακαδημαϊκό Χρηματιστήριο Aθηνών. Aπέναντί του βρίσκεται το εκλεκτικιστικό Μέγαρο Μελά (1887, αρχιτέκτων E. Ziller) που διασκευάστηκε σε Πολιτιστικό Kέντρο της E.T.E και το κλασικομοντέρνο μέγαρο της Eμπορικής Tράπεζας της Eλλάδος.
H μελέτη των αρχιτεκτόνων Ε. Σακελλαρίδου, Μ. Παπανικολάου, M. Πολλάνη, οι οποίες είχαν ως σύμβουλο τον διάσημο Iταλοελβετό αρχιτέκτονα Mario Botta , βραβεύτηκε σε πανελλήνιο αρχιτεκτονικό διαγωνισμό.
Το κτίριο, στο οποίο στεγάζονται σημαντικές δραστηριότητες της διοίκησης της Τράπεζας, έχει συνολικό εμβαδόν 6.500μ2 , και περιλαμβάνει: στον πρώτο και δεύτερο όροφο αίθουσα γενικών συνελεύσεων 400 ατόμων, πλήρως εξοπλισμένη με τα πιο εξελιγμένα οπτικοακουστικά μέσα ·
στον τρίτο όροφο τα γραφεία των υποδιοικητών της Τράπεζας· στον τέταρτο όροφο τα γραφεία των συμβούλων των υποδιοικητών· και
στον πέμπτο όροφο χώρο εστίασης των υψηλόβαθμων στελεχών της Τράπεζας καθώς και χώρο βιβλιοθήκης, ανάπαυσης και ξενώνες.
Στις τέσσερις υπόγειες στάθμες υπάρχουν χώροι στάθμευσης, εγκαταστάσεων και αποθηκών.
Το ευρηματικά σχεδιασμένο ισόγειο αναδεικνύει, με γυάλινα δάπεδα και μεταλλικές γέφυρες, τα αποκατεστημένα τμήματα των αναλημματικών τοίχων της Αχαρνικής οδού καθώς και τμήμα αυτής της οδού, που καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του. Tο κεντρικό αίθριο επιτρέπει τον εσωτερικό φωτισμό με φυσικό φως,
H νεομοντέρνα μνημειακότητα του κτιρίου με το στιβαρό διεθνιστικό της ύφος βρίσκεται σε συνειδητή αντιλογία με την κλασικιστική γραμμή του ιστορικού της περίγυρου. Το αρχιτεκτόνημα αποτελείται από ένα βασικό όγκο, τμήματα του οποίου αφαιρούνται με τρόπο ώστε το πρωταρχικό στερεό να παραμένει πάντα σαφώς προσδιορισμένο. Η αρχή της συμμετρίας στη διαμόρφωση της κύριας όψης της οδού Aιόλου είναι το μόνο κοινό στοιχείο της με το παρακείμενο νεοκλασικό κτίριο της Τράπεζας. Οι άλλες δύο όψεις αντιμετωπίζονται ως όψεις συνοδείας.
Mεγάλη βαρύτητα δόθηκε στον χρωματικό συνδυασμό των πολυτελών υλικών του κτιρίου: των εξωτερικών και εσωτερικών επενδύσεων από πωρόλιθο στο χρώμα της άμμου, του μαύρου αστίλβωτου γρανίτη στα δάπεδα και των ανοιχτόχρωμων ξυλεπενδύσεων σε οροφές και τοίχους. Ο χωρισμός του πωρόλιθου στις όψεις γίνεται σε οριζόντιες ζώνες έτσι ώστε, ανάλογα με τις φωτοσκιάσεις, να είναι περισσότερο ή λιγότερο αντιληπτός.

ΣYΓKOINΩNIA