Δημοτικό σχολείο στα Πευκάκια

Αθήνα, 1931-1932

Αρχιτέκτων
Δημήτρης Πικιώνης (1887-1968)



Mολονότι το δημοτικό σχολείο της μεσοαστικής συνοικίας της Nεάπολης ανήκει στα έργα αναφοράς του ελληνικού μοντερνισμού, ο δημιουργός του Δημήτρης Πικιώνης θα το αποκηρύξει με τα εξής λόγια: «Όταν τέλειωσε δεν με ικανοποιούσε. Eίναι τότε που στοχάστηκα πως το οικουμενικό πνεύμα πρέπει να συντεθεί με το πνεύμα της εθνότητος».
Tο κτίριο είναι μέρος του προγράμματος ανέγερσης σχολικών κτιρίων του ‘30. Βρίσκεται στους πρόποδες του Λυκαβηττού σε οικόπεδο με έντονη κλίση. Bασική επιδίωξη του Πικιώνη ήταν η προσαρμογή του κτιρίου στη φυσική κλίση του εδάφους, πράγμα το οποίο οδήγησε σε πρωτότυπη αρχιτεκτονική λύση. Στην ψηλότερη πλευρά του οικοπέδου, όπου βρίσκεται και το προστώο εισόδου στο συγκρότημα, συγκεντρώνονται οι κοινόχρηστες εγκαταστάσεις, το γραφείο, το εστιατόριο με την αίθουσα τελετών στον όροφο και το γυμναστήριο ανοιχτό στον υπαίθριο χώρο. Οι αίθουσες διδασκαλίας αναπτύσσονται στις πλευρές του οικοπέδου σε δύο εγκάρσιες ισόγειες πτέρυγες των τεσσάρων και των δύο μονάδων, οι οποίες ακολουθούν κλιμακωτά την κλίση του εδάφους και έχουν άμεση πρόσβαση στο ύπαιθρο σε δικές τους αυλές.
Η αρμονική σύνθεση των καθαρών γεωμετρικών όγκων που διατάσσονται κλιμακωτά περιβάλλει τον κεντρικό υπαίθριο χώρο, ο οποίος χωρίζεται σε τρία επίπεδα. Η διαμόρφωση των όγκων είναι λιτή με σαφείς επιδράσεις από το Mοντέρνο Kίνημα. Στις όψεις κυριαρχούν οι τοίχοι από λευκό σοβά και τα μεγάλα ξύλινα υαλοστάσια.

ΣYΓKOINΩNIA