Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου

Λεωφ. Βασ. Κωνσταντίνου 50, Αθήνα, 1956-57 και 1966-75

Αρχιτέκτονες
Παύλος Μυλωνάς (1915-)
Δημήτρης Φατούρος(1928-)
Συνεργάτης αρχιτέκτων
Δημήτρης Αντωνακάκης (1933-)



Η αρχική πρόταση για το κτίριο της Εθνικής Πινακοθήκης, σχεδιασμένη από τους αρχιτέκτονες-καθηγητές Παύλο Μυλωνά, Νίκο Μουτσόπουλο και Δημήτρη Φατούρο στο πνεύμα της μπρουταλιστικής αρχιτεκτονικής του Le Corbusier, κέρδισε το πρώτο βραβείο σε πανελλήνιο διαγωνισμό του 1956-57. Το 1970, όταν αποφασίστηκε η αλλαγή του οικοπέδου, κρατήθηκε η κεντρική ιδέα της αρχικής μελέτης παρά το γεγονός ότι το σχήμα του δεν ήταν τετράγωνο, όπως του πρώτου οικοπέδου, αλλά τριγωνικό.
Η νέα μελέτη του συγκροτήματος εκπονείται από τους Π. Μυλωνά και Δ. Φατούρο, με βοηθό τους τον νέο τότε αρχιτέκτονα Δημήτρη Αντωνακάκη.
Το κτιριακό συγκρότημα αποτελείται από δύο κύριους όγκους, ένα μακρόστενο πολυώροφο παραλληλεπίπεδο που στεγάζει την κυρίως Πινακοθήκη, τις μόνιμες εκθέσεις, τα γραφεία και τις αποθήκες, και τον διώροφο κύβο του Μουσείου Αλέξανδρου Σούτζου ο οποίος περιλαμβάνει την είσοδο και στεγάζει περιοδικές εκθέσεις. Οι δύο όγκοι συνδέονται με στενή γέφυρα, σχηματίζοντας ένα ασύμμετρο Η.
Οι όψεις του κτιρίου διαμορφώνονται από εμφανές σκυρόδεμα και επιφάνειες επενδεδυμένη με λευκό μάρμαρο. Ο χαμηλός όγκος έχει στο εμπρός και το πίσω μέρος στοές με υποστυλώματα από ανεπίχριστο σκυρόδεμα, ενώ οι δύο επιμήκεις πλευρές του ψηλού όγκου οργανώνονται ρυθμικά με ορθογώνιο κάνναβο πτερυγίων μπετόν που προστατεύουν από τον άμεσο φωτισμό.

ΣYΓKOINΩNIA